Hindistan evliyasından Fethullah Evdehî hazretleri, sevdiği bir gence nasihat ederken;
- Evladım, iki şeyi hiç unutma,buyurdu.
- Onlar nedir ki? deyince;
- Birincisi, “Allahü teala”dır ki, her an Ona muhtaçsın, buyurdu. İkincisi de “Ölüm”dür. Ölümü de hiç unutma.
Şöyle devam etti:
- İki şeyi de unut oğlum, hiç hatırlama.
Delikanlı sordu:
- Onlar nedir efendim?
-Birincisi, “Yaptığın iyilikler”, ikincisi de “Sana yapılan kötülükler”dir,buyurdu. Bunları da unut gitsin.
Ve ilave etti:
- Peygamber Efendimiz, “Bir müminin iyiliğini unutup, kötülüğünü hatırlayanı Allah sevmez” buyuruyor.

Kendinize güvenmeyin!
Bir gün de kendi talebeleri;
- Efendim, islâma hizmet ederken nelere dikkat edelim?diye sordular bu zata.
- Kendinize güvenmeyin, buyurdu. Zira hizmete giderken,kendi aklına,konuşmasına, gücüne, gayretine ve kabiliyetine güvenen, muvaffak olamaz.
- Neden? dediler.
- Çünkü Allahü teala böylelerine yardım etmez, buyurdu. Kendine güvenenin işini kendine bırakır.
Ve ekledi:
- Allahı unutarak yapılan hizmet, “hezimet” olur.

Asıl dert, günahlar
Bir gün de, sevdiklerinden biri bu zata gelip;
- Efendim duanızı almaya geldim,dedi.
Büyük veli;
- Hayrola, buyurdu. Ne oldu?
- Dünya sıkıntısı hocam. Başım dertten kurtulmuyor hiç.
- Onları dert etme, buyurdu.
- Dert etmeyeyim mi, neden?
- Çünkü biz kulların asıl derdi ve devası başka şeyler. Bunlar, hadis-i şerifte bildiriliyor.
Adam merak etti:
- Onlar neymiş hocam, söyler misiniz.
Buyurdu ki:
- Derdimiz “Günahlar”, devâsı ise “İstiğfar etmek”tir.